రామాయణము
యుద్ధకాండ ---------- నూటపందొమ్మిదవసర్గ
అప్పుడు జానకి దేవి భర్త మాటలచే మిక్కిలి గాయపడినదై ,కన్నీరు మున్నీరుగా విలపించసాగెను . పిమ్మట సీతా దేవి కన్నీటితో తడిసిన తన ముఖమును తుడుచుకొనుచు గద్గద స్వరముతో తన భర్త తో ఇలా పలికెను . "మహావీరా ! ఒక నిమ్నశ్రేణికి చెందినవాడు . నిమ్న స్థాయి స్త్రీ తో పలికినట్లు నీవంటివానికి తాగనిరీతిలో ఇట్లు కర్ణకఠోరమైన పరుషవచనములను నాతో ఏల పలుకుచుంటివి . ఇంతవరకును మనము త్రీకరణశుద్దిగా ఒక్కరుగా మసలితిమి . అయినను నీకు నన్ను గురించి సరియగు అవగాహన లేనిచో ఇక నేను జీవించుట వ్యర్ధము .
మహావీర! నాజాడను ఎరుగుటకై నీకు నమ్మినబంటు వారుడైన హనుమంతుని పంపితివి కదా ! ఆ సమయమున నేను లంకలోని ఉన్న విషయము అతనిద్వారా నీకు తెలిసియే యున్నదికదా ! అయినచో నను అప్పుడే ఎందుకు వదిలివేయలేదు ? . అప్పుడే నేను ప్రాణత్యాగము చేసేదానిని . అట్లు చేసినచో అనేక సంకట పరిస్థితులను ఎదురుకొని వృధాగా ఈ యుద్దమునకై శ్రమపడి ఉండేడి వారు కాదుకదా అంతే కాక మీ మిత్రులు కూడా అనేక కష్టములకు గురికావాల్సిన అవస్థ తప్పేది . కన్నీరు కార్చుచు గద్గద కంటయయి శ్రీ రాముడితో ఇలా పలికిన పిమ్మట సీతాదేవి అక్కడే ఉన్న లక్ష్మణుడితో " నాయనా లక్ష్మణా ఇటువంటి అపవాదమునకు గురి ఐన నేను ఇక జీవించి ఉండదల్చుకోలేదు కావున నాకొరకై చితిని పేర్చుము నా తీరని దుఃఖమునకు అది మాత్రమే దివ్య ఔషధము నా స్వామి నన్ను అందరి సమక్షమున పరిత్యజించినాడు . ఇక అగ్ని ప్రవేశము ఒక్కటే నాకు శరణ్యము " అని పలికెను .
అప్పుడు లక్ష్మణుడు మిక్కిలి బాధతో శ్రీ రాముడి వైపు చూసేను . ఆయన ఏమి మాట్లాడుకుండుట చూసి చితిని సిద్దపరిచేను . అప్పుడు సీతా దేవి శ్రీ రాముడికి ప్రదక్షిణాలు చేసి నమస్కారముచేసి లక్ష్మణుడు పేర్చిన చితిని సమీపించెను . పిదప సీత చేతులు జోడించి మండుతున్న ఆ అగ్నికి నమస్కారము చేసి " నా హృదయము ఒక్క క్షణమైనను శ్రీ రామునికి దూరము కాక నిరంతరము ఆయన యందే లగ్నమై ఉన్నచో లోక సాక్షిఅయిన అగ్ని దేవుడు అన్ని విధములుగా నన్ను రక్షించు గాక . నేను మనసా వాచా కర్మణా అన్ని విషయముల యందు సర్వధర్మజ్ఞుడైన రాఘవుని అనుసరించి ఉన్నచో అగ్ని దేవుడు నన్ను కాపాడు గాక " . అని ప్రార్ధించి అగ్నిదేవునకు ప్రదక్షిణము చేసి శరీరముకై ఆసక్తివీడి ప్రెశాంత చిత్త అయి ప్రజ్వలించుచున్న అగ్నిలో ప్రవేశించెను .
సీతాదేవి ఆ విధంగా అగ్నిలో ప్రవేశిస్తుండగా చుసిన రాక్షసులు , వానరులు, కనీవినీ ఎరుగనిరీతిలో దిక్కులు పిక్కటిల్లునట్లుగా హాహాకారములు ఒనర్చిరి .
No comments:
Post a Comment